Jellemieke in wonderland

¡ Hola !

Enkele gebeurtenissen op een rijtje !

11-10-12: We moesten voor het vak psychologie een 'proyecta de vida' maken. De leerkracht zei dat ik de mijne in het Engels mocht maken, maar aangezien ik hier ben om Spaans te leren, maakte ik het dus int Spaans. Het was zeker niet gemakkelijk allerlei vragen te beantwoorden in het Spaans maar samen met mijn woordenboekje slaagde ik erin alles te beantwoorden. Dankzij mijn vele vrije tijd maakte ik er iets creatiefs van en kreeg ik alle punten !

14-10-12: Vanmorgen gingen we 's morgens vroeg met z'n allen naar de vis-, vlees-, groenten-, en fruitmarkt. Het was best gek om te zien. Kippen die er meer dood dan levend uitzagen, vissen die spartelend in de achterbak van een auto lagen te wachten om gekocht te worden en een heleboel groenten en fruit. Plots kwam er een hele troep YANI mensen voorbij. Yani is de kandidaat president hier in Honduras en komt constant op tv om campagne te voeren. Toen ik hem in levende lijve zag, kon ik het natuurlijk niet laten om een foto van hem te nemen! Toen hij dit zag zei hij iets tegen mij in het Spaans. Ik antwoordde dat mijn Spaans niet zo goed was en hij schakelde over in het Engels. Na een korte babbel vroeg ik of ik met hem op de foto mocht. Als hij verkozen wordt.. sta ik op de foto met de president van Honduras !

18/19/20/21-10-12: Deze 4 dagen bracht ik met heel de groep van AFS door in de Copan Ruines! Op donderdag hadden we enkel de reis voor de boeg (voor sommigen 8 uur of meer, voor mij gelukkig maar 3 uurtjes!). Ik had op voorhand afgesproken om met Lotte (een van de andere Belgen) op de kamer te liggen, omdat we dachten dat we zouden mogen kiezen. Het bleek niet zo te zijn en ik kwam terrecht bij 2 Italianen op de kamer, Diada en Elga. In het begin had ik een beetje schrik, omdat ik dacht dat ik helemaal buitengesloten zou zijn en ik baalde dat ik niet bij Lotte op de kamer kon. Gelukkig waren het 2 erg toffe Italianen en spraken we de hele tijd Spaans met elkaar! Op vrijdag hadden we enkele activiteiten ivm onze AFS ervaring hier en kon iedereen zijn hart eens luchten.'s Avonds gingen we met de Belgen en Alice (Nieuw-Zeeland) naar het viavia-café, een café dat uitgebaat wordt door een Belg! Het was een hele fijne avond! Zaterdag gingen we naar de Copan Ruines, wat voor mij de 2e keer was. Toch genoot ik erg van dit bezoek omdat het met mijn vrienden was en we een gids in de ruines hadden! De rest van de dag hadden we vrije tijd en die brachten we al winkeltjes bezoekend en zwemmend door.'s Avonds moest iedereen zijn land voorstellen. Samen met de Belgen dansten we op K3, Morena(Brazilië) leerde ons de Samba en Alice toonde de Hakka! Ik genoot ontzettend van het samenzijn met de andere Belgen, Morena en Alice! Ik vond het echt erg dat ik op zondag van hun afscheid moest nemen.. De eerstvolgende keer dat we elkaar zien is waarschijnlijk eind Januari, wanneer we naar Roatan (een van de eilanden van Honduras) op vakantie gaan!

Diada- ik- Lotte

Lien-Lotte-Morena-Arne-de gids-ik-Janan-Alexis met de FLAIR !

25-10-12: Vandaag moest ik helemaal alleen naar San Pedro Sula voor mijn visum in orde te brengen. Van mijn ouders mocht ik tot nu toe nog niet eens alleen een taxi nemen, dus 3 uur heen en 3 uur terug reizen was wel een hele grote stap. De busrit leek eindeloos te duren en het enige dat ik kon doen was naar buiten kijken of muziek luisteren. Slapen was geen optie aangezien de weg in een ongelofelijk slechte staat was, waardoor ik echt helemaal geshaked was toen ik in SPS aankwam. Toen ik aankwam, voelde ik me verloren want ik had geen flauw idee waar ik was of waar ik naar toe moest. Gelukkig kwam er een man van AFS naar me toe die me naar het kantoor van de migratie bracht. Daar moest ik mijn visum en een papier van school afgeven en werden er foto's en vingerafdrukken van me genomen. Na nog even gewacht te hebben werd ik teruggebracht naar het busstation en nam ik de bus terug naar huis. De bus vertrok pas om 18u en aangezien het hier om 18u donker is en SPS een van de gevaarlijkste steden ter wereld genoemd wordt, voelde ik me niet echt op mijn gemak. Mijn familie dacht er net hetzelfde over en belde me om het half uur om te vragen of ik nog oké was. Drie uur en een politie-paspoort-controle later kwam ik veilig aan in Santa Rosa! Ondanks het feit dat ik niks anders gedaan had dan gereisd, was ik uitgeput die avond en ging meteen slapen.

30-10-12: Vandaag ging ik voor het eerst naar de 'jardin de niños'  (kleuterschool) voor mijn vrijwilligerswerk. Ik was nogal nerveus want ik had eigenlijk geen flauw idee wat ik zou moeten doen. Gelukkig was de directrice super vriendelijk en ik voelde me meteen op mijn gemak. Eerst werd ik aan alle kinderen voorgesteld, ze zongen voor me en waren allemaal ontzettend enthousiast. Daarna gaf ik aan alle 4 de klassen (4 x ongeveer 30 kinderen van 4-5 jaar = 120!!!) les 'turnen'. Met grote dank aan al mijn ervaring die ik op het circus opdeed, was dit goed te doen. Het moeilijkste van alles was, dat álles in het Spaans moest gebeuren. En probeer maar eens in het Spaans zakdoekleggen uit te leggen.. Het was ongelofelijk moeilijk, maar ik heb het tot een goed eind gebracht! Dan nam ik (voor de eerste keer alleen) een taxi terug naar huis. Vanaf nu zal ik normaal iedere dag hier naartoe gaan. Morgen zal mijn laatste dag school zijn, omdat voor de rest van mijn klasgenootjes vanaf donderdag de examens beginnen en ik die niet zal meemaken! Na school zal ik morgen met Leonela en Angiee (2 klasgenootjes) naar de cinema gaan en ik hoop zo dit schooljaar goed af te sluiten.

EN NU, WACHTEN OP:

mijn vakantiebestemming: ROATAN

¡ Adios, tengo 3 meses de vacanciones !

liefs, Jellemieke

ps. Ik mis jullie nog steeds hoor!

pss. Het (tot nu toe) toppunt van mijn naam verkeerd te schrijven:

y a l a m i q u e !